Miejska Biblioteka Publiczna

Kiedy Mary zasypia, ze snu budzi się Marie - i odwrotnie. Żyją równolegle, jednak bez trudu spotykają się każdego dnia w tym samym miejscu. Do czasu... Mąż MaryMarie zostaje znaleziony półnagi na ulicy pewnego wschodnioeuropejskiego miasta, prawdopodobnie wyrzucony przez okno po nocy spędzonej z nieletnią prostytutką. Ma strzaskany kręgosłup, już zawsze będzie przykuty do wózka. Mary zamierza zabrać męża do domu i otoczyć opieką, Marie chce odłączyć go od respiratora.

Intrygująca powieść o rozdwojeniu jaźni, poszukiwaniu tożsamości i codziennych wyborach, które w każdej chwili mogą skierować nasze życie w najmniej oczekiwaną stronę.

Ta którą nigdy nie byłam to nie tylko pejzaż wewnętrzny kobiety sukcesu u analiza psychologiczna pokolenia "awansu społecznego". To również scena konfrontacji dwóch światów, które dzieli poziom życia. Książka napisana z ogromną wrażliwością społeczną i niezaprzeczalnym talentem literackim. Dzieło na miarę Persony Bergmana.
(Agnieszka Drotkiewicz)

Poznają się w pociągu relacji Kraków-Warszawa. On, autor poczytnych kryminałów, niepoprawny kobieciarz, skłócony z rodziną. Ona, inteligentna i wyjątkowo piękna dziewczyna z prowincji. Znajomość tych dwojga nie będzie przebiegać według utartych schematów, choć z początku Marcel zobaczy w Hannie szansę na kolejny romans.

Ostatnia powieść Marcela to przewrotna historia o więzieniu ciała, powtarzalności losów i ograniczeniach narzucanych nam przez środowisko. O przegranych inteligentach z wielkich miast i o małych miasteczkach, z których się tylko ucieka. To książka o poznawaniu siebie, o procesie twórczym, kobiecym dojrzewaniu i męskim schyłku, a także wyznanie wiary w sprawczą siłę literatury.

Nie jest przypadkiem, że to właśnie Szwecja stała się w ostatnich latach przedmiotem czarnych mitów i opowieści fantastycznych. Jesteśmy przecież pilotem doświadczalnym nowoczesności. Tutaj wszystko, co tchnie postępem, nowe pomysły na życie, nowinki techniczne, a także reformy społeczne, przyjmuje się wcześniej - i przede wszystkim masowo.

Zdarza się, że po jakimś czasie te nowinki zostają odrzucane - także masowo i bez szerszej dyskusji. Pilot doświadczalny wychwycił błędy w konstrukcji. Tak to świat przyjmował jeszcze sześć lat temu. Dzisiaj mamy inną sytuację. Szwedzkie eksperymenty z nowoczesnością są przedstawiane w Moskwie, Warszawie, a nawet w Waszyngtonie jako objaw dekadencji, upadku moralnego i głupoty politycznej.

Czy mam się przyczyniać do tej propagandy? Reportaż Demony sprawiedliwości, który wzbogaca to trzecie wydanie, to łakomy kąsek dla amatorów wojny kulturowej. Jest tu i o wykolejonym feminizmie, i o nadużyciu władzy, i o szwedzkiej podatności na ideologiczne trendy. Już słyszałem opinie, że pewnie dobre mam intencje, ale ten reportaż interwencyjny napisany dla Szwedów w Polsce czy w Rosji ucieszy głównie demagogów. Całkiem możliwe. Ale ja wierzę w czytelnika. Przed zdolnym demagogiem nie ma obrony, taki potrafi wszystko przeinaczyć. Albo po prostu zmyślić. Mądry czytelnik za to dostrzeże, że ten szwedzki skandal jest nie tylko o Szwecji. To historia o tym, że władza zostanie nadużyta, jeśli zabraknie niezależnych sądów i innych instytucji, które ją krępują.